ΟΦΗ – Άρης: Ο Άρης υπέστη μια ήττα που του κόστισε, πληρώνοντας τα λάθη του και πέρα από την ήττα έχει να αντιμετωπίσει κι άλλα προβλήματα.
Ο Άρης ηττήθηκε στο Ηράκλειο από τον ΟΦΗ (3-2) και η επόμενη μέρα στο στρατόπεδο των «Κιτρινόμαυρων» μοιάζει αρκετά δύσκολη.
Αναμφίβολα, η καλύτερη εμφάνιση του φετινού Άρη αυτή στις Σέρρες, που συνδυάστηκε με το διπλό (0-1) κόντρα στον Πανσερραϊκό. Στα παιχνίδια με Ατρόμητο και Αστέρα, δεν μπορούμε να πούμε πως η ομάδα είχε πολύ καλή απόδοση, όμως είχε σταθερότητα στην άμυνα και ισορροπία στο παιχνίδι της. Μην ξεχνάμε πως στα παραπάνω παιχνίδια υπήρχε και ο παράγοντας της κακής διαιτησίας.
Κόντρα στον ΟΦΗ η εικόνα ήταν πραγματικά κακή, διότι δεν εμφανίστηκε συγκεντρωμένος, έμοιαζε να μην έχει κανένα πλάνο και εκτέθηκε σε πολλούς τομείς.
ΌΦΗ – Άρης: Ήττα με κακή εμφάνιση
Άμυνα: Η έλλειψη συγκέντρωσης κόστισε
Από την έναρξη του αγώνα, ο Άρης είχε έναν «αδύναμο κρίκο», τον Μάρτιν Μοντόγια. Το δεξί άκρο της άμυνας έμοιαζε εύθραυστο, γεγονός που εκμεταλλεύτηκε άμεσα ο Τραϊανός Δέλλας κι έχτιζε τις επιθέσεις του προς τα εκεί. Φυσικά, δεν άργησε να… τρυπήσει την άμυνα, καθώς από εκεί προήλθε το κερδισμένο πέναλτι που άνοιξε το σκορ.
Στο δεύτερο γκολ των Κρητικών, ο Μπράμπετς χάνει τον Λαμπρόπουλο στην εκτέλεση φάουλ του Σενγκέλια και ο αρχηγός του ΟΦΗ τιμωρεί την αδράνεια του Τσέχου.
Όσον αφορά το τρίτο τέρμα, η ΟΦΗ έχει δημιουργήσει μια γρήγορη επίθεση και βρίσκεται έξω από την περιοχή του Άρη, σε συνθήκη 4 εναντίον 4, με τον Φρίντεκ να έχει συγκλίνει προς το κέντρο ακολουθώντας τη φάση κι αφήνοντας τη θέση του. Ο Σαλσέδο εκμεταλλεύτηκε τον χώρο και κατάφερε να εκτελέσει τον Κουέστα, ο οποίος έδειξε κακά αντανακλαστικά.
Κέντρο: Οι δύο ρόλοι και το ένα ερωτηματικό
Στον χώρο του κέντρου βρισκόντουσαν οι Σιφουέντες, Νταρίντα και Μανού Γκαρθία. Αυτή η τριάδα κατάφερε να διατηρήσει την κατοχή, να συμβάλει στη δημιουργία και τον έλεγχο του ρυθμού, όμως δεν μπόρεσε να ανταπεξέλθει στη γρήγορη μετάβαση του αντιπάλου.
Ο Σιφουέντες είχε ξεκάθαρο ρόλο, κρατούσε τη θέση του, καθοδηγούσε την ομάδα και γενικότερα ήταν η σταθερά του Άρη στο παιχνίδι. Ο Μανού είχε περισσότερο επιθετικές αρμοδιότητες, παρά αμυντικές κι αποτέλεσε τον παίκτη που θα συνέδεε το κέντρο με την επίθεση. Αυτοί οι δυο, ήξεραν τον ρόλο του στο παιχνίδι και ενεργούσαν με βάσει αυτόν.
Ο τρίτος της παρέας, δεν είχε συγκεκριμένο ρόλο κι αυτό ήταν εμφανές. Ο Νταρίντα είναι στην ουσία ένας ποδοσφαιριστής box-to-box. Βέβαια, δεν μπορούσε να έχει αυτόν τον ρόλο κόντρα στον ΟΦΗ, διότι ο Μανού είχε αναλάβει το δημιουργικό κομμάτι και ο Σιφουέντες λόγω της θέσης του ήταν αυτός που κατηύθυνε την ομάδα στην ανάπτυξη. Ο Τσέχος λοιπόν, είχε έναν συμπληρωματικό ρόλο στον χώρο του κέντρου, χωρίς ξεκάθαρες αρμοδιότητες, γεγονός που δεν του επέτρεψε να συμβάλει στο παιχνίδι.
Ο Φούντας εκμεταλλεύτηκε τους χώρους
Αυτό που κατάφερε να κάνει ο Ταξιάρχης Φούντας, ήταν απόρροια του ότι ο Άρης παρουσιάστηκε ασύνδετος και με πολλά κενά. Ο Έλληνας μεσοεπιθετικός δεν δίσταζε να κατεβαίνει στον χώρο του κέντρου για να συμβάλει στην ανάπτυξη παιχνιδιού και όταν η ομάδα του πήγαινε σε συνθήκες επίθεσης, επέστρεφε στη θέση του.
Επομένως, εφόσον άλλαζε ζώνες συνεχώς και κινούνταν ελεύθερα στον χώρο, συχνά δεν είχε στενό μαρκάρισμα. Τι κι αν ο Φούντας έκανε τα ίδια πράγματα κόντρα στον Βόλο, κανείς από τον Άρη δεν κατάφερε να προβλέψει αυτό που συνέβη και να το περιορίσει.
Επίθεση: Ένας Μορόν δεν φέρνει την άνοιξη
Ξεκινώντας από τον σκόρερ των δυο τερμάτων, τον Λορέν Μορόν, το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι πως πρόκειται για έναν παίκτη που δεν χρειάζεται καν να έχει συμμετοχή στο παιχνίδι, καθώς έχει αποδείξει πως μπορεί να μετατρέψει και μισή ευκαιρία σε γκολ. Αυτό βέβαια, δεν κρύβει το ότι ο Ισπανός δεν τροφοδοτείται αρκετά από τους μεσοεπιθετικούς.
Υποσημείωση: Στα αρνητικά της εμφάνισης του πρέπει να σημειωθεί ότι και στις δύο φορές που μείωσε το σκορ, δεν πήγε να πάρει τη μπάλα από τα δίχτυα και να δώσει ώθηση στην ομάδα για να αντιδράσει. Λεπτομέρειες μεν, σημαντικές δε.
Αφήνοντας λοιπόν τον Μορόν εκτός συζήτησης, γιατί τη δουλειά του την έκανε, πάμε στους πλάγιους μεσοεπιθετικούς. Ο Ντιαντί δεν ήταν σε καλή μέρα, έμοιαζε αρκετά περιορισμένος και πολλές φορές έχασε τη συγκέντρωση του, οπότε ήταν λογικό να αντικατασταθεί στο ημίχρονο. Από την άλλη, ο Σίστο είχε κάποιες καλές στιγμές, δεν είχε όμως διάρκεια.
Έπρεπε να μπει ο Φετφατζίδης για να δημιουργήσει χώρους
Όσα δεν κατάφεραν οι βασικοί εξτρέμ του Άρη, κατάφερε να κάνει σε ικανοποιητικό βαθμό ο Γιάννης Φετφατζίδης. Κινήθηκε σωστά, συνεργάστηκε αρκετά με τον Μορόν, πήρε πρωτοβουλίες και προσπάθησε να δημιουργήσει ρήγματα στην αντίπαλη άμυνα.
Η φάση του αγώνα
Στο 80ο λεπτό της αναμέτρησης, ο Άρης δημιούργησε μια πολύ καλή επίθεση με αποδέκτη τον Σαβέριο. Ο 25χρονος μεσοεπιθετικός βρέθηκε με τη μπάλα στα πλάγια της μικρής περιοχής, έχοντας εξαιρετικές συνθήκες για να εκτελέσει, όμως επέλεξε τη χειρότερη επιλογή. Χρησιμοποίησε το εξωτερικό φάλτσο, πιθανότατα για να σπάσει τη μπάλα στον Μορόν που ερχόταν.
Ήταν στα όρια της μικρής περιοχής, πρόσωπο με την εστία κι έχοντας την ευχέρεια να πλασάρει, αλλά επέλεξε να χρησιμοποιήσει το εξωτερικό του ποδιού του. Δεν έχει να κάνει με τη λογική του «Όλα μπαίνουν κι όλα χάνονται», αλλά με την ψυχραιμία και τη συγκέντρωση που είχε ο ποδοσφαιριστής εκείνη την ώρα.
ΟΦΗ – Άρης: Ήττα που επαναφέρει την αμφισβήτηση
Ενώ λοιπόν ο Άρης δεν μπορούσε να κριθεί και τόσο αγωνιστικά στις τρεις πρώτες αγωνιστικές, λόγω της προκλητικά κακής διαιτησίας, ήρθε η ήττα από τον ΌΦΗ που… άνοιξε πληγές. Σημάδια υπήρχαν από πριν, όμως τώρα η κριτική στον Άκη Μάντζιο είναι και πάλι αρκετά έντονη, τόσο για την αγωνιστική εικόνα του Άρη, όσο και για το πάθος που… απουσιάζει.